Superkleinkinderen

Met een mond vol tanden staan
Dat kon ik nog niet echt
Maar moest nu de jongens gaan vertellen
Dat jij was gegaan
Dat je niet had gewonnen
Dit gevecht
Ik zal nooit vergeten
Hoe ze er toen
Met zijn vieren hebben bijgestaan
Verloren blikken in het niets starend
Tranen over hun wangen
Hoe ze jouw koude stille handen vasthielden
En jouw gezicht aaide
En om je riepen
Maar jij kon hun niet meer verstaan
Jj was je Hemelse weg al opgegaan
Hun verdriet was groot en nog steeds
maar de lol die ze met jou
Altijd hebben gehad
Hebben op dat intense verdriet
Nu een positieve vat
Geen dag dat jouw naam niet valt
Een verhaal over de tafel gaat
Dan zien ze jou voor zich
Schuddend van het lachen
Omdat jij
Ze altijd terug pakte
Als ze iets ondeugends weer hadden gedaan
Alleen rustig je tijd afwachtend
Maar ze waren slim en op hun hoede
Smachtend afwachtend
Tot jij je slag zou slaan
Maar het kwam toch nog altijd
Onverwachts bij ze aan
Alles eindigend hevig lachend
Bij jouw op schoot

Door het vuur zijn jullie
Voor " Superoma " gegaan
Jullie hebben haar niet alleen laten staan
Altijd hebben jullie haar bijgestaan
En altijd naar haar toegegaan
Daar ben ik heel trots op
Dat jullie dat voor jullie
"Superoma"
Hebben gedaan

En ik weet
Jullie waren Superkleinkinderen voor Haar
Jullie stonden altijd voor haar klaar
Bedankt jongens daarvoor
Trots ben ik op jullie, heel erg trots.

Liefs Mama

Jet