Vergeten
"Beste vrienden zullen we altijd zijn wat er ook gebeurt" waren de laatste woorden dat je zei tegen me en dan zag ik hoe de mist jou meenam de vergetelheid in.
Het klinkt allemaal wel heel bekend.
Je verdween en komt nooit meer terug.
Iedere dag hoop ik dat ik je weer tegen het lijf loop want dan moet ik je nog iets vertellen.
Ik hou van je, je was nooit zomaar men beste vriend ik was smoorverliefd op je, maar nu komen die woorden te laat.
Ik zal je nooit meer zien behalve in men dromen dan ontmoeten we elkaar weer en daar heb ik wel de moed om je dit te vertellen en vind ik telkens nieuwe scenario's uit zodat je toch altijd in leven zou blijven.
(16/01/2002)
Het klinkt allemaal wel heel bekend.
Je verdween en komt nooit meer terug.
Iedere dag hoop ik dat ik je weer tegen het lijf loop want dan moet ik je nog iets vertellen.
Ik hou van je, je was nooit zomaar men beste vriend ik was smoorverliefd op je, maar nu komen die woorden te laat.
Ik zal je nooit meer zien behalve in men dromen dan ontmoeten we elkaar weer en daar heb ik wel de moed om je dit te vertellen en vind ik telkens nieuwe scenario's uit zodat je toch altijd in leven zou blijven.
(16/01/2002)
Reacties op dit gedicht
| Disciple: | Zaterdag, september 09, 2006 12:59 |
| Oei, foutje... Jouw gedichten komen steeds zo hard aan en ik heb al een paar keer kippenvel gekregen... Je schrijft echt goed, maar beter in het engels. Ben je er trouwens pas net mee begonnen, want je gedichten zijn vrij jong? Op die momenten die jij beschrijft begon ik er ook aan, als een soort van uitlaat. Nog veel sterkte met jezelf en ga vooral zo door! (ben jij trouwens van België?) Groetjes, |
|
| Disciple: | Zaterdag, september 09, 2006 12:57 |
Over dit gedicht
| Auteur: weerwolfjuhn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2006 | ||
| Thema's: | ||