hoogmoed
Wanneer de hoogmoed is gebroken
en wij ineens voor het feit staan
om eens van deze aarde weg te gaan
zwijgen alle onrust stokende gedachten
en wordt het vanbinnen heel erg stil
zoals de voelbare stilte in een schaduwrijk bos
waar alleen de vogels tonend hun lied zingen
en het ritselen van de takken onder de voeten
als achtergrondmuziek.
en wij ineens voor het feit staan
om eens van deze aarde weg te gaan
zwijgen alle onrust stokende gedachten
en wordt het vanbinnen heel erg stil
zoals de voelbare stilte in een schaduwrijk bos
waar alleen de vogels tonend hun lied zingen
en het ritselen van de takken onder de voeten
als achtergrondmuziek.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 01, 2006 19:56 |
| mooi | |
| vivika: | Vrijdag, september 01, 2006 18:19 |
| deze is heeel mooi!!! knuff |
|
| hiljaa: | Vrijdag, september 01, 2006 14:29 |
| kloop graag savonds ta wandelen met de hond en luisterend naar het geritsel! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Tijgertje:): | Vrijdag, september 01, 2006 13:36 |
| heel mooi verwoord!! liefs |
|
| HIJ&ZIJ: | Vrijdag, september 01, 2006 13:35 |
| zo is dat, mooie van je maanvrouw, | |
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2006 | ||
| Thema's: | ||