vermoeid van onze voortdurende strijd
- dagenlang, zo niet eeuwig -
brak jij en gaf jij mij de sleutel
tot jouw hart
wat ik had gedacht te vinden?
een stortvloed aan emoties en een wirwar
aan gevoelens, waar ik op in zou kunnen
spelen en mij zo een stapje dichter
bij jou wanen
maar de leegte overviel mij
brak mij, bracht mij slechts dichter bij
de uitgang...