maskertje
Ik draag altijd maskers,
kan er niets aan doen.
Mijn hart heeft het omhulsel van een steen.
En ik laat zelden iemand echt binnen.
Wil niet weer gekwetst worden.
Wil niet weer moeten zeggen:
Ga nu toch heen, je breekt enkel men hart
en maakt me verward.
Neen, ik hou het liever bij men masker
zo ben voor ieder wie zij willen dat ik ben
maar toch nog mezelf.
Over dit gedicht
| Auteur: weerwolfjuhn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2006 | ||
| Thema's: | ||