Elke dag word de angst groter door
Die ene dag.
Jy maakte mijn leven anders!
Niemand kon ik vertrouwen.
Op niemand viel er te bouwen.
Nooit zal ik jou handen vergeten.
Die overal aan zatten.
Het doet nog pijn, je moest eens weten!
Hoeveel verdriet je me aandeed.
En toch zal het je niks schelen.
Helemaal niks!
Hoe jy aan mijn zat.
Net alsof ik geen gevoelens had.
Door jou ben ik alles kwijt!
De sterke ik is verloren.
En je hebt niet eens spijt!
Hoe jy mijn telkens pijn doet.
Ik kan er niet meer tegen.
Niks maakt me nog goed!
Ik zie alleen negatieve gedachten.
Allemaal dankzij jou.
Wat zou je anders verwachten?
Dat ik naar je kwam en zei het was heerlijk..
Nee, het doet pijn ik word er ziek van.
Zie je niet wat je hebt gedaan je bent onbegrijpelijk..
Je maakte me ziek, eet haast nooit iets..
Jy maakte me helemaal gek.
Dat eten is een gewoonte geworden.
Allemaal dankzij jou.
Door jou ben ik zo ziek geworden.
Elke dag vecht ik weer tegen.
De angst die je me telkens geeft.
De angst die groter word.
En telkens dat ik er door leef!
Jy maakte mijn leven anders!
Niemand kon ik vertrouwen.
Op niemand viel er te bouwen.
Nooit zal ik jou handen vergeten.
Die overal aan zatten.
Het doet nog pijn, je moest eens weten!
Hoeveel verdriet je me aandeed.
En toch zal het je niks schelen.
Helemaal niks!
Hoe jy aan mijn zat.
Net alsof ik geen gevoelens had.
Door jou ben ik alles kwijt!
De sterke ik is verloren.
En je hebt niet eens spijt!
Hoe jy mijn telkens pijn doet.
Ik kan er niet meer tegen.
Niks maakt me nog goed!
Ik zie alleen negatieve gedachten.
Allemaal dankzij jou.
Wat zou je anders verwachten?
Dat ik naar je kwam en zei het was heerlijk..
Nee, het doet pijn ik word er ziek van.
Zie je niet wat je hebt gedaan je bent onbegrijpelijk..
Je maakte me ziek, eet haast nooit iets..
Jy maakte me helemaal gek.
Dat eten is een gewoonte geworden.
Allemaal dankzij jou.
Door jou ben ik zo ziek geworden.
Elke dag vecht ik weer tegen.
De angst die je me telkens geeft.
De angst die groter word.
En telkens dat ik er door leef!
Reacties op dit gedicht
| SANSAN: | Zaterdag, september 23, 2006 13:22 |
| niet eten.... je maakt hhet wel moeilijk.. tip.. fruit in de blender.. je drinkt het op en krijgt toch iets goeds binnen sterkte liefs |
|
| fascination: | Donderdag, september 14, 2006 15:20 |
| marjolein.. zoek ook eens onder fascination. dan vind je my. leuk je hier tegen te komen :) wel mooi gedicht, had hem al op msn gelezen. wist niet dat je ook op de site stond xxx |
|
| JennaGirl: | Woensdag, september 13, 2006 18:47 |
| Ik ben het eigenlyk niet zo eens met Anneke, Ik snap best dat je het moeilyk hebt ! Maar van dat professionele hulp, is zo slecht nog niet ! Ik hoop dat je er weer boven op komt, groeten Jenna | |
| *nookie*: | Zondag, september 03, 2006 15:58 |
| wooh erg super veel sterkte! xxx |
|
| anneke van dijk: | Zaterdag, september 02, 2006 23:00 |
| je geeft die ander wel erg veel macht over jezelf.. loslaten en doorgaan met je leven; anders professionele hulp zoeken!! namasté, anneke |
|
| Broken Rose: | Zaterdag, september 02, 2006 20:23 |
| Dat die angst steeds groter word dat herken ik ook wel.. Nouja ik ben wel gewend om die angst weg te drukken maar dat is niet goed.. Veel sterkte meisje :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: hype | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2006 | ||
| Thema's: | ||