ik heb de kracht niet om te leven,
maar heb de moed niet om op te geven.
Ik kom moeilijk de dagen door,
maar toch ga ik er altijd weer voor.
Ik leef niet eens om te genieten,
ik laat alles maar voorbij schieten.
Ik leef niet echt op een dag,
ik doe de dag niet eens met een lach.
Ik heb de kracht niet,
ik verdrink in me eigen pijn en verdriet.
Ik blijf maar hangen hier,
de deur staat al wel iets op een kier.
Maar de dagen zijn zo lang,
de dag met verdriet en zo bang.
Steeds maar zien te over leven,
terwijl ik mezelf en andere niks goeds kan geven.