zit maar te denken
Nu zit ik dan hier alleen,
met niemand om me heen.
Ik wil best even weg gaan,
maar durf bijna niet ergens te staan.
Ik zit maar te denken,
wat kan ik mezelf nu dan schenken.
Ik wil ook alleen zijn,
maar mensen om me heen is toch ook wel fijn.
Ik weet even niet waarheen met mij gevoel,
snapt iemand wat ik bedoel.
Ik wil beide wel,
meschien wil ik ook wel met dingen te snel.
De dagen duren ook zo lang,
waarom steeds zo in een gevang.
Ik kijk naar boven,
waarom laat je mij het gevoel niet uitdoven.
Of waanneer kom je me nou halen,
moet ik er soms voor betaln.
er gaat gewoon zo veel door me heen,
ik weet even echt niet waarheen.
Reacties op dit gedicht
| memy: | Maandag, september 04, 2006 00:06 |
| heel erg mooi geschreven, alleen zitten is niet fijn maar mensen om je heen is ook niet alles. Dikke knuffel mark | |
| anneke van dijk: | Zondag, september 03, 2006 21:23 |
| morgen weer naar therapie, dan is de dag zo om.. liefs, namasté, an |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2006 | ||
| Thema's: | ||