Flashback
Soms staat het mee op
en eet zich zijn weg
door een leegte, kweekt honger
soms staat het mee op,
kijkt in mij en begint te bloeden
kruipt dat het nooit is weggegaan
niet is in mij maar mij is, alleen
aanvalt en weet waar het drukken
moet – die plekken, hier en hier
mijn lichaam tegen de muur
en een huid die verbergt, zich
weghuilt, ik wil niet
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2006 | ||
| Thema's: | ||