als opeens niets meer blijkt te kloppen
en je niet kan doen waarvoor je gemaakt bent
als je zo in de war bent
dat huilen de enigste optie is
en je zelfs dat niet kan
want dat had je jezelf verboden
als de tranen blijven stromen
en je je zo machteloos voelt
omdat je weet dat er niks aan je klopt
dat je weet dat je fout bent
en een misbaksel bent
en dat je je afvraagd waar je het al die tijd voor gedaan heb
en dat je niet begrijpt waarom je er nog bent
dat je degene van wie je het meest houd laat huilen
en dat je niet meer weet waarom je zo bent
laat staan waarom je zo reageerd
waarom laat ik alles toe
waarom heb ik alles toegelaten
waarom weet ik niks meer
waarom ben ik zo onzeker
soms vraag ik me af
of ze me toen niet beter hadden kunnen later gaan.


- geen gedicht maar een stukje uit mn dagboek -