Moordkuil
lief,
is dat de naam
die jou toebehoort als ik je zou roepen
wanneer alle hoop is verloren
en geloof heeft afgezworen
is dat de naam
die de leugen zal verteren
waar de waarheid van was bestolen
en te lang bleef onuitgesproken
zijn dit de littekens
van eindeloze stiltes en woorden
die zwijgzaam zijn gekerfd
door pijn van onschuld en bederf
ga niet weg wanneer
ik mij afwend en
je niet roep
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: six_d | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2006 | ||
| Thema's: | ||