daar sta je dan..
Daar sta je dan
nog steeds met je koffer in je hand
Je loopt er wat eenzaam bij
op weg naar niemandsland.
Tranen blijven vallen
de pijn ver weg gestopt
Praten met niemand meer
alles heb je opgekropt.
Daar sta je dan
heel alleen
zoekt een weg
maar waar heen?
Reacties op dit gedicht
| soulsister: | Maandag, september 04, 2006 19:24 |
| treurig maar mooi verwoord liefs |
|
| M@rcel: | Maandag, september 04, 2006 13:16 |
| droef-mooi geschreven Knuffie M@rcel |
|
| Reiger: | Maandag, september 04, 2006 13:11 |
| Een wederom droef gedicht, maar weer prachtig geschreven.... | |
| anneke van dijk: | Maandag, september 04, 2006 12:49 |
| droevig! hulp zoeken voor een nieuw plekje? liefs, namasté, anneke |
|
| chupacabra: | Maandag, september 04, 2006 12:26 |
| heel erg mooi maar ook treurig verwoord... xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fran92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2006 | ||
| Thema's: | ||