Het meisje wandeld op het pad.
Alle bomen zijn precies gelijk, alle bloemen dezelfde kleur.
Alles is perfect en ze geniet...
Dan ziet ze een oude man.
Een man met duizend gezichten,
Duizend paar dezelfde ogen staren haar aan.
Duizend paar met maar 1 lichaam.
Ze voelt zich anders en bedekt zichzelf.
Ze zet snel een masker op,
de man die kijkt niet langer.
Langzaam loopt hij weg om niet meer terug te keren.
Toch is het meisje bang, doodsbang...
Ze rent snel terug, terug naar de open plek.
Ze staat weer in het midden maar toch is het anders.
Het is nu een plaats die hetzelfde is als de rest van de plek.
En met masker en al rent ze in paniek naar een pad...
Richting pad 3