soms vraag ik me zelf af waarom nog strijden
ik heb lang genoeg gevochten tegen alles
hoe lang moet ik nog lijden
boek ik dan werkelijk geen vooruitgang in de vorm van succes
mislukkeling of toch worden bewonderd voor de draagkracht en vastberadenheid
maar de vraag is niet meer hoeveel ik nog kan dragen maar wanneer ik het begeef
soms betrap ik mezelf dr op dat ik niet meer wil tot mn grote spijt
daar sta je dan op je verjaardag op familie hoef je niet te rekenen
daarom weten mn vrienden ook dat ze voor mij veel betekenen
als dit het leven is waar iedereen het over heeft
dan wil ik geen kinderen want wat ik zie is alleen maar ellende
mijn leven, mijn doelstellingen, tis allemaal een bende
de toekomst zie ik als positief nog meer ellende waar ik nog weer sterker uit kom
zo is momenteel mijn perspectief
navigatitie systemen wijzen je de weg maar welke doen dat op het levenspad
soms ja dan voel ik me gelukkig en dat is als ik anderen kan helpen met mijn ervaringen
ervaringen om met elkaar te delen zodat zij niet de fouten maken die ik al begaan ben
emoties laten gaan ja daarvan ben ik een groot fan
maar liever over schrijven dan praten
mijn verdriet omgezet naar woorden dan zijn dit soort gedichten de resultaten
sanderr