vrienden
angstig lig ik te dromen,
onwetend wat gaat er nog komen.
vreugde of verdriet?
ik zie het niet.
het gebeurd altijd onverwacht,
en verlies ik weer mijn kracht.
maar toch kan ik steeds de moed vinden,
door de steun van mijn freaks-vrienden.
en zeg ik vastberaden luid,
hey vrienden,geen zorgen ik kom er wel uit.
onwetend wat gaat er nog komen.
vreugde of verdriet?
ik zie het niet.
het gebeurd altijd onverwacht,
en verlies ik weer mijn kracht.
maar toch kan ik steeds de moed vinden,
door de steun van mijn freaks-vrienden.
en zeg ik vastberaden luid,
hey vrienden,geen zorgen ik kom er wel uit.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, december 27, 2001 23:35 |
| Zelfs in het verre noorden word je gehoord. |
|
| erika: | Donderdag, december 27, 2001 10:32 |
| erika: | Donderdag, december 27, 2001 10:32 |
| Ik ben blij dat jij deze instelling hebt. Want je verdient het om eruit te komen. Liefs erika |
|
| michris: | Donderdag, december 27, 2001 02:10 |
| een beetje zorgen maak ik me wel...ik hoop echt dat je het lukt om er uit te komen. Als ik het iemand gun ben jij het wel. liefs, michris |
|
| christina: | Donderdag, december 27, 2001 01:51 |
| Zeker weten lieverd Hoop doet leven he Knuffie he Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2001 | ||
| Thema's: | ||