Duo gedicht: broken_mirror en #M.
Als tranen van de wolken, die over de autoruit gleden,
Voelde ik mij, zachtjes naar beneden druppelend.
Jou warmte in mijn leven, liet me harder glijden.
En zorgde tegelijker tijd dat ik een afgrond in zou vallen
Stromen deed ik, maar na die breuk,
Was het alsof een last van me afviel, en ik zachter ging.
We zijn blijkbaar niet voor elkaar gemaakt.
Ik hoop dat je gelukkig word
Maar helaas kan ik je niet alles geven…
Sorry…