538
ik vond je in een kamer
hoe donker was de nacht
voorafgaande aan het leven
wat altijd al heeft gewacht
ik vond je in een kamer
zoveel drukte om ons heen
waar zinnen
ondoordacht klonken
te veel … te veel alleen
in vond je in een kamer
538
de hele nacht
doorklinkend in het samen
en het geluk
wat het ons bracht
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Dinsdag, september 05, 2006 22:56 |
| Volgens mij een heel speciaal gedicht..... Groetjes, Rien. |
|
| Jan van Dord: | Dinsdag, september 05, 2006 19:55 |
| Mooi geschreven !!! jan |
|
| Lia van der Fluit : | Dinsdag, september 05, 2006 18:20 |
| en wat voor geluk...geweldig toch... | |
| lommert: | Dinsdag, september 05, 2006 12:45 |
| heerlijk lezen, dit xxliefs willem |
|
| M@rcel: | Dinsdag, september 05, 2006 12:42 |
| wat een zalig gedicht dat straalt van liefde en geluk Liefs M@rcel |
|
| hiljaa: | Dinsdag, september 05, 2006 10:15 |
| WOW wat zalig! knufleifs--hiljaa-- |
|
| mugje: | Dinsdag, september 05, 2006 09:19 |
| Een donkere kamer was het.... Jij bent mijn licht in de duisternis, je hebt mijn leven overspoelt met zonneschijn Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
| HIJ&ZIJ: | Dinsdag, september 05, 2006 09:16 |
| graag gelezen, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2006 | ||
| Thema's: | ||