onuitgesproken liefde
Een brief vol woorden die ik niet begrijp,
een geluidloze schreeuw is wat overblijft
Een verscheurde foto op de tafel,
een verscheurd gevoel in mijn hart..
Alle blaadjes zijn van de roos afgevallen
zacht en teder als een dwarrelende veer
alleen de doorns die overblijven
en mij in mijn hart prikken, keer op keer...
een gevoel dat geen gevoel is,
verdoofd van de pijn,
huilend aan de gedachte
dat jij nooit meer de mijne zal zijn
was jij maar hier en niet daar,
waren wij maar samen met elkaar,
dan zou ik je vertellen hoeveel ik van je hou
en dat ik stiekem al langer gek ben op jou
achter mijn oog prikkeld weer een traan,
Waarom mag mijn liefde voor jou niet bestaan?!
een geluidloze schreeuw is wat overblijft
Een verscheurde foto op de tafel,
een verscheurd gevoel in mijn hart..
Alle blaadjes zijn van de roos afgevallen
zacht en teder als een dwarrelende veer
alleen de doorns die overblijven
en mij in mijn hart prikken, keer op keer...
een gevoel dat geen gevoel is,
verdoofd van de pijn,
huilend aan de gedachte
dat jij nooit meer de mijne zal zijn
was jij maar hier en niet daar,
waren wij maar samen met elkaar,
dan zou ik je vertellen hoeveel ik van je hou
en dat ik stiekem al langer gek ben op jou
achter mijn oog prikkeld weer een traan,
Waarom mag mijn liefde voor jou niet bestaan?!
Reacties op dit gedicht
| Lisanne.: | Donderdag, april 19, 2007 17:08 |
| Je hebt die gevoelens echt prachtig beschreven Ik heb ze ook en ik kan er niet tegen Ons enige verschil in dit liefdesleed Is dat jij je beheersing niet vergeet xx |
|
| Sjoys: | Dinsdag, september 05, 2006 15:36 |
| Een heel mooi gedicht, helaas de inhoud verdrietig. Maar liefde kun je nu een maal niet dwingen.. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leyecide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2006 | ||
| Thema's: | ||