(LR) Vrij mij.
Vrij mij.
Doe mij een mokkahemel met strepen melk
als waterige bloemen langs de randen hangend
en dan drinken we van aquarellen in sepia
alle geveltrappen in parade, een duurloop
voor de maan.
Dwing mij een dans, een farce vol vuur
waar façaden enkel kartonnen straten zijn
en dan omhelzen we met gebonden tong
het gemis en al haar gebreken blijken
enkel een bijthoutje.
Dwarrel, dwarrel mijn verbeelding spreekt
van verzwijgen, knip mij een oog lam
en dan verstoffen we gelaten tussen
drie muren rode tegels en een deur
laat me vrij.
Reacties op dit gedicht
| Andrea Gerrits: | Woensdag, september 06, 2006 09:56 |
"Knip mij een oog lam", om het maar niet over oorlam te hebben ;) Het is mooi egschreven, dat begin is super. Liefs, |
|
| chocaatje: | Dinsdag, september 05, 2006 21:15 |
| mooi is die! liefs mieke | |
| Mathilde: | Dinsdag, september 05, 2006 20:55 |
oh...wow... (sprak zij weinig zinnig...) |
|
| Quando: | Dinsdag, september 05, 2006 20:32 |
Woei. Ja mooi issie he. Would you like some chocolat? Nee, maar serieus mooi. Kus. |
|
| japonica: | Dinsdag, september 05, 2006 20:16 |
| Zeer sterk !! | |
| Renate-td-: | Dinsdag, september 05, 2006 20:09 |
| En deze ook :D mooi ! Succes, liefs |
|
| sergev2005: | Dinsdag, september 05, 2006 20:02 |
| Zeer sterk gedicht. Mooie beeldspraak met een raak verwoord gevoel. Ik viel voor de laatste vers: en dan verstoffen we gelaten... Succes. Groetjes, Serge |
|
| Oorlam: | Dinsdag, september 05, 2006 19:47 |
| :) ja machtig, subliem | |
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2006 | ||
| Thema's: | ||