angst
ik zie je verdrinken voor mijn ogen
ik steek mijn hand uit
je kan er net niet bij
ik leun voorover
dit keer raken onze vingers elkaar
je zakt terug en gaat kopje onder
ik leun nog verder voorover
je komt weer boven
en dit keer pak ik je hand vast
ik trek je een stukje omhoog
maar dan voel ik je hand langzaam uit de mijne glijden
je gaat weer kopje onder
en dit keer ben ik bang
doodsbang dat je niet meer boven komt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: annemarie donker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2006 | ||
| Thema's: | ||