soms zegt ze dingen, niet wetend waarom
een optie kan zijn, van moeheid en pijn
maar in haar hoofd klinkt dat ontiegelijk stom
gillend roept ze in zichzelf
denk na jij stomme trut!
hoe kan ze denken dat haar woorden geen betekenis hebben
(want dat hebben ze immers niet voor haar)
maar bij anderen hakt het in
waarom denkt ze daar dan niet aan
de stomme trut.
- woorden hebben gevolgen, en van deze had ik spijt, sorry -