Nog steeds die boosheid!
Er is een stukje van mijn leven,
dat doet me nog steeds pijn en verdriet.
Ik weet, ik moet het een plekje gaan geven,
maar zo gemakkelijk gaat dat niet.
Iedere dag word ik er wel mee geconfronteerd,
via de krant, of op tevee.
De daders zijn hem alweer gesmeerd,
maar het slachtoffer, neem het haar levenlang mee.
Dat is een van de redenen,
waarom ik ben zo kwaad.
Mijn kindertijd is van mij afgenomen,
dan is het toch geen wonder, dat ik mijn vader zo haat.
Er zit bij mij nog zoveel boosheid van binnen,
dat ik nog niet heb geuit.
Ben hiervan buiten mijn zinnen,
maar wacht maar, als ik binnekort mijn gal maar heb gespuit.
Dan zal hij eens gaan horen,
wat hij met mijn leven heeft gedaan.
Hij kan zich dan gaan storen,
waarom hij nu alleen is komen te staan.
Schoonebeek, 27 december.
Hennie Hummel
dat doet me nog steeds pijn en verdriet.
Ik weet, ik moet het een plekje gaan geven,
maar zo gemakkelijk gaat dat niet.
Iedere dag word ik er wel mee geconfronteerd,
via de krant, of op tevee.
De daders zijn hem alweer gesmeerd,
maar het slachtoffer, neem het haar levenlang mee.
Dat is een van de redenen,
waarom ik ben zo kwaad.
Mijn kindertijd is van mij afgenomen,
dan is het toch geen wonder, dat ik mijn vader zo haat.
Er zit bij mij nog zoveel boosheid van binnen,
dat ik nog niet heb geuit.
Ben hiervan buiten mijn zinnen,
maar wacht maar, als ik binnekort mijn gal maar heb gespuit.
Dan zal hij eens gaan horen,
wat hij met mijn leven heeft gedaan.
Hij kan zich dan gaan storen,
waarom hij nu alleen is komen te staan.
Schoonebeek, 27 december.
Hennie Hummel
Reacties op dit gedicht
| chiara32: | Woensdag, januari 02, 2002 12:36 |
| ben het helemaal meen eens met marian en ik weet wat je bedoelt. Zij gaan verder met leven en de slachtoffers.... | |
| marian: | Vrijdag, december 28, 2001 20:52 |
| ik wil ook nog ff zeggen dat ik het een prachtig gedicht vind.....perfect omschreven ga zo door meid marian |
|
| marian: | Vrijdag, december 28, 2001 20:51 |
| hoi lieverd, je vind je kracht wel om dit moeilijke moment te doorstaan! enne....van je af bijten he? knuffie marian |
|
| michris: | Donderdag, december 27, 2001 23:08 |
| Lieve Hennie, ik loop met je mee, stapje voor stapje, richting een gelukkiger leven, proberen de pijn achter ons te laten. Ik neem je bij de hand, en samen komen we er wel, ondanks de put waarin nu ook weer inzit. liefs, Michris |
|
| Marc lambrechts : | Donderdag, december 27, 2001 20:04 |
| gooi het er snel uit,laat het je niet verder opeten straks blijft er niks meer van je over,en ik denk toch dat jij bent een sterke meid,en laat hem maar smoren in zijn eigen dikke vette schuld. |
|
| Robski: | Donderdag, december 27, 2001 19:30 |
| Hey.. mooi zo Hennie.. bijt maar 's goed van je af... *knufffff* Liefs, Rob |
|
| christina: | Donderdag, december 27, 2001 18:40 |
| Sterkte he Hennie En de beste wensen he meid Dikke knufff Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: henniehummel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2001 | ||
| Thema's: | ||