Mijn leven
Mijn ogen sluiten
Om even de drukte te vermijden
Om even alleen te zijn
Want iedereen bemoeit zich met mijn
Mijn leven
Ik kom in een hal
Ben helemaal alleen
Ik zie geen uitgang geen licht
Ik ben bang
Bang om nooit meer iemand te zien
Het is en blijft
Mijn leven
Ik zie licht
Ik word blij
Maar het licht komt niet dichterbij
Maar k, moet door blijven zetten
Door blijven gaan
Vallen en weer op staan
Mijn leven
In een keer kom ik in een kamer
Waar moet ik heen
Er zijn nu mensen’
Maar ze horen en zien mijn niet
Mijn leven
Ik kom in een andere kamer
Met alleen maar stemmen
Ze zeggen dat ik gek ben
Dat ik stom ben
In een keer schreeuw ik:
Dit is mijn leven
Dit keer ben ik op school
In de klas iedereen kijkt me aan
Ik word helemaal rood
De meester gaat door met de les
Pfff denk ik bij mezelf
Ik ben toch wel blij met me zelf
Reacties op dit gedicht
| MeisjeSchrijft: | Donderdag, maart 22, 2007 19:10 |
| jij meot ook ckr blij zijn met jezelf! je bent een schatj van een mens! | |
| ranieke: | Donderdag, maart 22, 2007 14:11 |
| Met jezelf vertrouwen zit je goed. Het gevoel dat mensen je aankijken is soms maar een gedacht, knik vriendelijk goede dag, misschien gaan ze lachen, dan is het ijs gebroken. Lieve knuffel. Volhouden. |
|
| MeisjeSchrijft: | Vrijdag, september 08, 2006 18:48 |
| mooi gedicht meisiejj, je hebt talent! | |
| dead_girl: | Donderdag, september 07, 2006 14:30 |
| mooi geschreven.. liefs dead_girl |
|
| dead_girl: | Donderdag, september 07, 2006 14:30 |
| mooi geschreven.. liefs dead_girl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: develgirll | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2006 | ||
| Thema's: | ||