GS: Geborstelde liefde
Ik blaas warme lucht vol liefde
speels en warrelend over je hoofd
en ontwar, haal na haal, gedachten,
geknoopte emoties in natte haren,
tot alles vervaagt naar stille rust:
zachtheid die de hartslag vertraagt.
Je hoofd gebogen droom je weg,
merkt nog amper dat mijn handen
zonder een borstel lokken strelen,
langzaam dalend om te verdwalen
op je naakte blanke schouders
vanwaar ze teder je rug bespelen.
Wijl mijn lippen je hals beroeren
voelen mijn vingers hoe je huid
gedachtenrillend weerstand biedt
en zo de overgave in jou verraadt,
zoenend volg ik het gestreelde pad
waarna een zucht je mond verlaat.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, september 08, 2006 00:44 |
| liefdevol en vol verlangen. liefs lonely 1 |
|
| Tijgertje:): | Donderdag, september 07, 2006 23:02 |
| jeetje....*laat zich meevoeren* prachtig!! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2006 | ||
| Thema's: | ||