Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Sta je er gans alleen voor op aard
Sta je er gans alleen voor op aard
Dan vraagt niemand hoe het met jou gaat
Al werk je dag en nacht als een paard
Niemand die echt weet dat je bestaat
Tenzij je rijk bent en veel geld hebt
Je feestjes bouwt en almaar opschept
Maar ook al dat vals beeldig gedoe
Laat het eenzame hart koud en moe
Het is geen leven meer
Ik voel mij zo alleen
Het is geen leven meer
Waarom ging jij toch heen
Ik kan niet meer slapen
Ik kan niet meer eten
Ik sta steeds te gapen
Waar jij was gezeten
Ik kan niet meer drinken
Zonder veel te morsen
Ik kan niet meer klinken
Ze zouden mij schorsen
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
08 september 2006
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Verlangens]
[Houden van]