eenzaamheid
Ik zoek telkens weer
een plek die niemand kent
een vergeten stukje grond
waar niemand
iets lijkt te vinden
Ik zoek telkens weer
een plaats hier ver vandaan
een weg die niemand rijd
een excuus om me
aan niemand te binden
Ik zoek telkens weer
naar iets wat ik
eigenlijk toch niet
als een toekomst
in mijn leven wens
een eenzame dag
in de morgen
Ik zoek telkens weer
en vlucht dan weg
denk
in een leven
zonder zorgen
Maar eigenlijk
houdt ik mezelf
nu al een hele tijd
voor alles en iedereen
en vooral voor mezelf
verborgen..
een plek die niemand kent
een vergeten stukje grond
waar niemand
iets lijkt te vinden
Ik zoek telkens weer
een plaats hier ver vandaan
een weg die niemand rijd
een excuus om me
aan niemand te binden
Ik zoek telkens weer
naar iets wat ik
eigenlijk toch niet
als een toekomst
in mijn leven wens
een eenzame dag
in de morgen
Ik zoek telkens weer
en vlucht dan weg
denk
in een leven
zonder zorgen
Maar eigenlijk
houdt ik mezelf
nu al een hele tijd
voor alles en iedereen
en vooral voor mezelf
verborgen..
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, september 09, 2006 13:26 |
| droefmooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 09, 2006 12:12 |
| ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Davut de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
| Thema's: | ||