Samen zijn.
Altijd maakte jij me blij,
Samen zijn en samen zorgen.
Nu schijnt het einde zeer nabij
Denk, wordt het voor ons nog morgen.
Van alle kanten gluurt de dood,
Ben blij dat we nog samenzijn.
En zie ik weer het avondrood;
Denk ik weer een dag van pijn.
Je lichaam nu zo broos als glas
0ns zoveel vreugde heeft gegeven,
Maar echt gescheiden zijn we pas,
Als de dood jou weg haalt uit mijn leven.
han janzen 9-9-2006
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 09, 2006 22:03 |
En ook dan toch.... wat in je hart zit blijft er zitten... Liefs Annemieke |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, september 09, 2006 16:11 |
Dit is een zeer ontroerend gedicht, prachtig verwoord. Wees blij met elke dag die er nog is.... Heel veel sterkte! Liefs, Will |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
Thema's: |