de wegen die wij belopen
en soms ook gekropen
zijn soms moeilijk te verstaan
ook al staat het ons niet echt aan

op het ene moment gaat alles prima
en dan valt alles weer tegen
was ik maar weer veilig bij mijn ma
om zo alles weer af te kunnen wegen

het is moeilijk zonder de steun van anderen te leven
maar we mogen niet vergeten ook iets van jezelf te geven
ook al is het maar een luisterend oor
maar ieder heeft dat niet meteen door

zoals in alle moeilijke tijden
en zelfs al heb je veel te lijden
er komen steeds betere tijden
waar je dan weer snel door heen zal glijden

je leert het leven te bespelen
zoals elk kind
dat je met zovelen mag delen
en zo alles aan elkaar bind

zo is nu eenmaal het leven
dat aan je kleren is blijven kleven
eenmaal begonnen
gaat het voort ongedwongen