Met mijn hoofd in de wolken
ren ik voor de storm uit.
Emoties in mij kolken
omdat ik steeds op mijn eigen grenzen stuit
Met ogen dicht, het hart ommuurt
vergeten elkaar steun te geven
Ontdekt dat eeuwigheid veel korter duurt
dan een mensenleven.
Jij en ik, hebben gefaald
om een andere weg in te slaan
Ook wij hebben het niet gehaald
en zijn ieder onze eigen weg gegaan
Ik zie nu de zon achter de wolken vandaan komen
de zon die langzaam de storm overstemt
al zit diep tussen vervagende dromen
nog altijd de wens dat je bij me bent.
©Isaiah