zittend in de badkamer
Zittend zit ik daar,
inelkaar gekropen.
De tranen over me wang,
trillend zitten te denken.
Word ik nog beter,
zal de zon weer gaan schijnen.
Kom er een dag,
een dag met een lach op me gezicht.
Ik ben zo bang,
wil door niemand gezien worden.
Haat opmezelf,
steeds het mesje in me lijf.
Littekens op me ziel,
maar ook op me lichaam.
Zoveel liefde volle mensen,
en nog zo ontzettend bang.
Dekend aan leven of de dood,
wat is het beste voor iedereen.
Wat wil ik zelf nog,
lukt alles me nog wel.
Bevroren van de kou,
eenzaamheid van de stilte.
Gesloten deuren,
zittend achter slot en grendel.
Reacties op dit gedicht
| Lostandfound: | Maandag, september 11, 2006 19:07 |
| Ik weet dat je dit vaak gezegd word, maar het jezelf aandoen van meer ellende en pijn is het vergroten van je leed. Ik weet dat ik niet de persoon ben om je te zeggen hoe het zit, ik weet niet wat er precies aan de hand is, maar het blijven praten werkt echt. Er is vast wel iemand die jouw vertrouwen wilt, iemand die je vertrouwen verdient. Iemand die jou kan helpen. Sterkte. :) Bjorn. |
|
| anneke van dijk: | Maandag, september 11, 2006 17:27 |
| verstoppen heeft geen zin, dat maakt alles alleen maar erger; blijven praten; je niet steeds afvragen, wat men wel niet van je denkt; je projecteert de haatgevoelens die je hebt ten opzichte van ''de daders'' op jezelf en dat werkt totaal averechts: dus niet eten, snijden enz. Accepteer jezelf eindelijk eens zoals je bent: met goede en minder goede dingen, maar een liefdevol wezen! liefs, namasté, an |
|
| M@rcel: | Maandag, september 11, 2006 15:27 |
| koppie op hoor,, Knuff M@rcel |
|
| GirL: | Maandag, september 11, 2006 15:21 |
| kom op meid !! het lukt je wel !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2006 | ||
| Thema's: | ||