Leren dragen
Leren dragen
ik voel het vuur aan mijn schenen
maar het verteert me niet
ik voel winden
luw door mijn haren blazen
het goud in mijn ziel
het is geraapt
slechts ruwe erts
is alles wat achter bleef
het werd gestreeld
en nieuwe goud ontstond
het werd ook geraapt
maar geruild voor ruwe diamant
zo ontstond nieuwe waarde
kreeg mijn hart zijn kruis om te dragen
hij weegt niet zwaar
en draag hem dan ook met liefde
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, september 11, 2006 20:30 |
| sterk is dit! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Lia van der Fluit : | Maandag, september 11, 2006 19:32 |
| heel mooi van je,,, | |
| lonely 1: | Maandag, september 11, 2006 19:24 |
| prachtig verwoord. liefs lonely 1 |
|
| switi lobi: | Maandag, september 11, 2006 19:19 |
| Jij draagt koninklijk... Liefsliefs, fijne avond! Dikke knuff switi lobi |
|
| M@rcel: | Maandag, september 11, 2006 19:08 |
| wat een machtig mooi gedicht Wim en met diepe bewondering voor jouw gelezen Liefs M@rcel |
|
| remie: | Maandag, september 11, 2006 19:01 |
| een rugzak vol, maar een integer mens als jij draagt vol lof....liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2006 | ||
| Thema's: | ||