Weggestemd
Zonder zinnen
liet ze zich beminnen
en ik was sprakeloos
toen ze voor hem koos.
De verkiezingen zijn op weg
maar toch ben ik niet verkozen
als haar lieveling.
Haat vormt mijn spel
ik wil ze wel
maar niets baat
het is te laat.
In traangas gedompelt
lig ik geveld tussen het riet.
Ik naar de strafbank
met veel drank op
als haar prooi.
liet ze zich beminnen
en ik was sprakeloos
toen ze voor hem koos.
De verkiezingen zijn op weg
maar toch ben ik niet verkozen
als haar lieveling.
Haat vormt mijn spel
ik wil ze wel
maar niets baat
het is te laat.
In traangas gedompelt
lig ik geveld tussen het riet.
Ik naar de strafbank
met veel drank op
als haar prooi.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, september 12, 2006 07:38 |
| Haat, jaloezie ... In wezen zo begrijpelijke maar gewoon verspilde energie. En, beiden doden uiteindelijk alles. Treffend tonend jouw voel verwoord en overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nils olbrechts | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
| Thema's: | ||