Ontaarde troostprijs
Dit keer geen troost of prijs
geen doop
geen eer
noch het genoegen van euforie
in een portaal
waar 's nachts de regen
door gebroken ramen valt
sigaretten gaten hebben gebrand
in dromen zo dronken
en waardeloos
verdomme
whiskey droog
en liefde loos krijst
uit getande monden
halleluja
kogels genadeloos
de door God verlaten mensen doorboren
en bedelven onder bagger en puin
misgeprezen
ligt verloren bonhomie
in blinde staar
van hun onbegeerde zielen
hoe ver
en sta
ook ik
in diezelfde regen
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, september 12, 2006 09:49 |
oh wow... geweldig geschreven, en dan het einde... liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: six_d | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
| Thema's: | ||