gebroken snaren
gebroken snaren
niets stond er
tussen de klanken van
lang verstorven akkoorden,
de vingers blauw en de nagels gescheurd
dan alleen het kritisch gehoor, zij waren
zich terdege bewust
maar hoorden niet mijn pijn
noch het breken van mijn snaren
12-09-2006
Reacties op dit gedicht
| broken.starlight: | Donderdag, september 28, 2006 22:16 |
| mooi dubbelzinnig omschreven | |
| lonely 1: | Dinsdag, september 12, 2006 23:52 |
| stilmakend mooi! liefs lonely 1 |
|
| Lia van der Fluit : | Dinsdag, september 12, 2006 20:56 |
| je kunt ook gaan fluiten,, | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, september 12, 2006 19:03 |
| goed in woorden gebracht groetjes Dirk |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, september 12, 2006 17:02 |
| Duur he die dingen vind je ook niet? KNUF |
|
| Oorlam: | Dinsdag, september 12, 2006 15:48 |
| ja ik moet nieuwe kopen, al kan ik niet (echt) spelen;) | |
| sunset: | Dinsdag, september 12, 2006 15:05 |
| Wohw! (Dan waren zij volgens mij blinde doven). Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
| Thema's: | ||