onder een naakte hemel
drijft het wrakhout van het leven
over de trage, logge stroom
die de wereld in haar greep houdt
draagt de dagen met zich mee
verdrinkt vergane nachten
wit schuimend zijn de golven
die zich breken op de dag
maken het eens rustige water
tot een kolkende rivier
meedogenloos, genadeloos
raast haar stroomversnelling door
aan het eind van de rivier
ligt het einde van het leven
het is de waterval des doods
die uiteindelijk de nacht doet komen
de nacht die niet meer overgaat
en het duister tot het lichaam brengt
12-09-06
lonely 1: | Dinsdag, september 12, 2006 23:46 |
mooi! mag ik juist eens vragen wat de letters LR betekenen? heb dit nog al zien staan.is het een soort van wedstrijd of zo? liefs lonely 1 |
|
arie: | Dinsdag, september 12, 2006 20:10 |
Welke nacht gaat nooit meer over.. Je weet wel beter ;) knuff arie |
|
liefdesnestje: | Dinsdag, september 12, 2006 19:00 |
wow, zo prachtig geschreven. En het einde is gewoon super. Lovertje |
|
Innerchild: | Dinsdag, september 12, 2006 15:48 |
Beetje eng einde, Ben ! ''k Zie toch liever licht aan ''t einde van de tunnel ;) ... maar : knap gedicht, hoor ! Greetz, Inner |
|
Amon: | Dinsdag, september 12, 2006 15:12 |
brrrr..., succes! | |
Lone Wolf: | Dinsdag, september 12, 2006 15:11 |
Wel ik hoop dat mijn leven minder kolkend eindigt ;) Veel succes :) |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
Thema's: |