afluistermasjientjes
er ligt een hand op mijn schouderblad
er groeit schors onder mijn tong
we razen een onzorgvuldige tango, vooral de kontwiegels
gaan ons af.
ik lik het zweet van je
ik knabbel je
mijn oren zijn
af lui ster ma sjien tjes
er is een afstand tussen jouw borst en mijn borst
leg je uit en je kijkt erbij
alsof je die hele afstand zou willen verslinden
en we samen één lijf zouden zijn, een lijf van bast.
Reacties op dit gedicht
| Rationalelfie: | Dinsdag, september 12, 2006 17:18 |
| schors onder je tong?? appart geschreven, mooi groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rivierinsect | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
| Thema's: | ||