mijn zoon
Mijn eigen vlees en bloed,
het voelt zo goed,
jouw gelukkig te zien leven,
ondanks ik jou geen papa kan geven.
Ik heb gevochten voor een toekomst voor jou,
omdat ik zielsveel van je hou!
Ik ben heel fier en trots,
jij bent 'de' rots,
een pracht van een kind,
door iedereen zo bemind.
Braaf, engeriek, zelfstandig,
slim en zelfs niet ondhandig.
Sorry voor de fouten die ik heb gemaakt,
waardoor jij soms werd geraakt.
Ik doe heel hard men best,
voor ons eigen nest.
Ik werk alle dagen,
en mama kan soms wel eens zagen,
maar ooit komt de dag,
van onze eeuwigdurende lach
dat we samen hebben bereikt,
en de hemel voor ons openspleit.
Een echte papa voor jou, een man voor mij,
dat maakt ons beide blij.
Nu vechten we samen voort,
en dromen we over die hemelspoort.
12/09/2006
Over dit gedicht
| Auteur: *maantje* |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2006 | ||
| Thema's: | ||