tegen de rotsen te pletter
wolken gedreven door de wind
jagen langs hun toppen
waar alleen ook
de zon maan en sterren
kunnen komen
mensen probeerden het
maar vielen in duisternis
anderen bleven steken
in de schaduw van
de schemering die kwam
toen donker won
daarom heb ik maar besloten
om tevreden beneden te blijven
met beide benen op de grond
in een wereld waar licht en donker
altijd zullen heersen
waar schemerring mooi kan zijn
bij warm wakkerende kaarsjes
waar maanlicht zilver kan schijnen
en schaduwen wit wast
als de nachten lang en donker zijn
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
HIJ&ZIJ: | Woensdag, september 13, 2006 16:25 |
wat een grandioos gedicht heb je voor mums geschreven, ik wilde daar niets onderzetten, dus doe ik het hier, weet zeker dat ze dat kan waarderen, ieder lichtje komt aan, echt heel mooi geschreven, ik kan het niet uitdrukken, geweldig gewoon, woorden schieten te kort, x |
|
Hilly N: | Woensdag, september 13, 2006 15:22 |
Schemering met wakkerend kaarsjes, zie het voor mij. Heel mooi. Groet van Hilly |
|
sunset: | Woensdag, september 13, 2006 14:04 |
Dze vind ik bijzonder, zacht tonend mooi (En begrijp niet het zo weinig reageren). Liefs en knuf, sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, september 13, 2006 12:29 |
goede middag een zalig gedicht weer neergeschreven! knuflefis--hiljaa-- |
|
M@rcel: | Woensdag, september 13, 2006 00:26 |
prachtig geschreven en graag gelezen Slaap lekker M@rcel |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2006 | ||
Thema's: |