zonder besef van tijd, donker en licht
verzonken zijn in mijn eigen tranen
constant de rillingen over me heen
zo koud, ook als de zon op me schijnt
stemmen van mensen die langs me heen gaan
geen gedachten die ik kan vasthouden
kan niks meer zien, alleen een waas
laat steeds vaker het bloed verschijnen
want voelen doe ik al lang niet meer
slapen is niks rustgevend meer voor mij
word steeds zwetend wakker, van de angst
pogingen om eruit te komen mislukken
en ik heb het opgegeven, ik laat me gaan
ik leef in een droom, een tijdloze droom
*Uitdaging van QueenBee*