Ik huil als een klein kind
Ik huil als een klein kind
Ik ben voorzichtig aan het zoeken
Mijn voeten tasten naar stevige grond
Met mijn handen grijp ik in het donker
En ik besef dat ik hier al eerder stond
Deze weg heb ik al eens gedaan
Hetzelfde spoor en dezelfde top
Dezelfde daling en hetzelfde dal
Houdt dit dan echt nooit meer op?
’s Avonds lig ik huilend in bed
Ik huil tranen als een klein kind
Door mijn perfectie op school
Is het geluk wat ik even niet vind..
Reacties op dit gedicht
| ikke_s15: | Zondag, oktober 01, 2006 20:25 |
| ... zag je maar eens in hoe perfect je eigenlijk al bent... vlinder... je komt er wel ok¿? hoevaak je de weg ook nog moet betreden... ik loop met je mee... langs iedere top en ieder dal!!! | |
| °Black TearS°: | Donderdag, september 14, 2006 16:12 |
| probeer eens de lat een heel klein beetje te lager te leggen? mss heb je dan minder stress en voel je je beter?!! xxx clau ;) |
|
| red one: | Woensdag, september 13, 2006 23:45 |
| verdrietig.. veel sterkte meis, hoop dat het beter zal gaan.. liefs JJ |
|
| fran92: | Woensdag, september 13, 2006 21:39 |
| k geef je een dikke warme knuffel meid en als er wat is kun je altijd met me praten! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Romi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2006 | ||
| Thema's: | ||