vlindernet
berusting dacht ik nog te lezen in jouw
ogen, op je lippen lag niets anders meer dan
nacht - één laatste zoen, één laatste traan
en trots en ontroostbaar zag ik jou
- en jouw beangstigend dromen - gaan
ik laat je los - ik móet, ik zál - al is dit al slechts
tijdelijk. een wervelwind, een stroomversnelling
een kolkend lava van emoties - en geen van allen
spreekt mij aan
liefste, haat mij, breek dan toch
vlucht en ik beloof je dit keer niet
te vangen in mijn web van leugens
of mijn vlindernet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2006 | ||
| Thema's: | ||