Loze woorden, zo inhoudsloos,
Kunnen mij niet raken
Deze steek ik in een doos,
Om af en toe maar eens leeg te maken
Met kritiek en verdraagzaamheid
Bedoelde ik ook echte daden
Daar waar altijd de weg heen leidt
Er staan voor elkaars gedachten
Ieder heeft zijn eigen ik
En zo schrijven wij naar kunnen
Zeg niet dat het goed van mij is
En dat ik schrijven kan als beste
Accepteer ook veel,
Krijg graag verklaring,
Geef fouten toe en beken stommiteiten
Maar oordeel niet enkel op persoonlijkheid
Op eigen vergelijking en verdrijven van tijd
Zonder nuttig te zijn of te helpen
Want dat kan wonden echt niet stelpen
Is algemene gedachtengang,
En wil niet iemand raken
Zoals al gezegd in vorig dicht,
de oorlog staken niet reageren
geeft iedereen een beter zicht
over hoe je het misschien in het leven kunt maken
mums: | Donderdag, september 14, 2006 23:46 |
pracht gedicht met een mooie inhoud. Ieder zijn eigen ik, en dat ook respecteren. En ik wil je bedanken voor je altijd even warme reacties. liefs mums |
|
lonely 1: | Donderdag, september 14, 2006 11:24 |
heel erg mooi verwoord.en kritiek moet er nu eenmaal zijn,daar kunnen we alleen maar van leren,(zolang die niet kwetsend is bedoeld natuurlijk en bij jou is dit zeker niet het geval.).liefs lonely 1 | |
fran92: | Donderdag, september 14, 2006 07:38 |
ook deze is weer ontzettend mooi! liefs fran92 |
|
sunset: | Donderdag, september 14, 2006 07:18 |
Mooie verwoording vabn jouw ''zicht''. Liefs en heel fijne dag, sunset |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, september 14, 2006 07:06 |
knap neergezet groetjes Dirk |
|
Auteur: peersmans | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2006 | ||
Thema's: |