zeg maar niets meer
Eigenlijk zijn we allemaal alleen, op zoek naar onszelf.
Op zoek naar het gevoel van verbondenheid en liefde.
We hebben het vroeger vóór de grote oerknal ooit gekend.
Ooit..., misschien ver in de toekomst ben jij mij en ik jou,
dromen we van dezelfde dingen en eten we van hetzelfde voedsel.
Harmonie en liefde is één van de ingrediënten waarmee we ons voeden.
Net alsof we zweven, ik hoef je niets te zeggen, niets te vragen,
ik voel het en zie het in je ogen, zeg maar niets meer.
Reacties op dit gedicht
| Ils: | Donderdag, augustus 16, 2001 17:13 |
| Waaaauuuwww! Het is... het is... ...."De Waarheid"!! Prachtig,danny! |
|
| daphne: | Zondag, december 10, 2000 20:00 |
| wow, wat doordacht zeg, echt heeeel mooi!!! | |
| Renate: | Woensdag, september 27, 2000 20:46 |
| Thats the way it is he? hij is mooi, en goed vooral. |
|
| Chantalle: | Woensdag, september 06, 2000 21:49 |
| ik was op deze site nog nooit geweest..maar heb er nu al een heleboel gelezen en weet je? Die van jou is de mooiste!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: danny | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||