Vleugels
Vleugels
Je gaf me het gevoel alsof ik vleugels had.
Het ene moment hoog in de wolken,
het andere moment zo verward.
Waarom dreven iedere dag mijn gedachten naar jou.
Wat voor gevoel gaf het je? Of was het alleen leuk
al die aandacht van een vrouw.
Je gaf me het gevoel ik kan de hele wereld aan.
Tot de onzekerheid binnen sloop
en ik niets meer hoorde van je bestaan.
Waarom moet het dan op deze manier.
Ik zou genoegen genomen hebben met alleen vriendschap,
Want het contact tussen ons beide gaf mij een goed gevoel en veel plezier.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jacqie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2006 | ||
| Thema's: | ||