Vlaggen steken
Vlaggen stekenen er zijn dagen die zo los zijn; zij vallenom mij heen schier gewichtloos als dorrebladeren en worden pas opgemerkt bij hetlanden op het allerlaatste zonlichtweer een dag voorbij waar ik stappen teltel jij uren waarvan veel te weinig in dezedagen en ik steek vlaggen in de tijd, wantdeze mijlpalen zijn mij zo dierbaaren toch zijn wij compatibel, maar dat wistik toch allang14-09-2006
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 15, 2006 23:36 |
| supermooi groetjes Dirk |
|
| moongirl1982: | Vrijdag, september 15, 2006 11:23 |
| mooi geschreven, groet moongirl1982 |
|
| Klaes: | Donderdag, september 14, 2006 21:16 |
| hoezo wist je dat allang? vlaggen moet je aan de grensrechter overlaten of ben jij de hoofdscheids soms? groet/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2006 | ||
| Thema's: | ||