Een liedje
En m’n ogen stromen alweer vol
Coldplay-talk
Na kerst
Jij en ik
Ik kon altijd bij je terecht
Zei je

Jij;

Maar nu laat je me verdrinken in
avonden vol van leegte door
affiniteit die ontbreekt maar
rillend contrast van toen en nu dan
tranen die een geheel vormen laten
emoties door rood licht uiteindelijk
niemand kan jouw plaats innemen

had ik maar
kon ik maar
maar ik kan niet
helemaal niet
zonder jou

hoe vaak moet ik nog zeggen
dat het me
spijt

er was niets
niets
was er
voor mij
want ik hield van je
hou
me vast zoals toen
maar jij kan niet iets
houden
wat je niet kunt tillen
of wilt houden;
je laat het vallen
mij

Ik kruip
Aan je broekspijpen
Omhoog
Je schopt me af
Laat me liggen

Liggen of doorgaan
Is telkens de vraag
Genoeg grondse zaken
Maar iets om tegenop te kijken
Te bereiken
Jij

Dan nog liever vertrapt worden door jou
Dan genegeerd
Doelloos kruipen op die liefdeloze vloer
Zelfs al jouw beledigingen helpen niet
Ik veeg jouw oude spuw
Van me af
Kus het soms zelfs
Want ik heb alles voor je over

Slaaf van mijn gevoel
Dwaasheid van intuïtie
Naïviteit van het hart

Als je me geen liefde kunt geven
In dit leven
Laat jij me dan alsjeblieft sterven
Tenminste een liefdevolle
Dood

kus