Ik verlies mezelf in jou
Ik lig in je armen
Rillend van de kou
Je geeft me je warmte
En je weet dat ik van je hou
Ik hoor je hart
Rustend kloppend onder mijn hoofd
Het ritme dat me verwart
Ik wil niet dat deze vlam dooft
Ik zie je ogen, je lach
Zonder je aan te kijken
En ik herinner me de dag
Dat we elkeer de handen reiken
Ik draai m'n hoofd, jij buigt naar me toe
Onze lippen strijken langs elkaar
Tot een innige zoen
Is het echt, is dit waar?
Ik verlies mezelf in jou
Maar vind mezelf ook weer terug
Je zegt dat je van me houd
Met je hart, wild kloppend onder me rug
Reacties op dit gedicht
| dreaming-rose: | Dinsdag, januari 06, 2009 08:08 |
| Deze vin ik ook erg mooi! | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 15, 2006 18:40 |
| heel mooi | |
| bijouken: | Vrijdag, september 15, 2006 17:18 |
| Monique, héérlijk jouw gedicht. Laat die vragen achterwege, geniet van het moment, dan zal je het antwoord weten. Liefs. |
|
| Lone Wolf: | Vrijdag, september 15, 2006 15:00 |
| zalig | |
| Rationalelfie: | Vrijdag, september 15, 2006 14:47 |
| heerlijk toch ! groetjes |
|
| Lola!*: | Vrijdag, september 15, 2006 14:40 |
| Mooi.. Van zo''n momenten moet je genieten! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2006 | ||
| Thema's: | ||