| aloreke: | Woensdag, maart 27, 2002 22:06 |
| heilaba, echt schoon ze, zo poetisch, vol metaforen, zo flosofisch, echt schoon ze, fantastisch, groetjes ikke |
|
| The Cowboy: | Maandag, december 31, 2001 09:45 |
| Sheen, ben eigenlijk behoorlijk sprakeloos van deze woorden. Zou zoveel zeggen willen, maar woorden vormen geen zinnen. kunnen nu geen rust uitstralen. Zou effe met je willen babbelen direct als een wandeling in de koude wind aan het strand. G. |
|
| sleepless: | Zondag, december 30, 2001 10:36 |
| Leren leven met vallen en opstaan, en uiteindelijk thuiskomen. Het gevoel is me bekend. Je hebt inderdaad weer iets moois neergezet. (ik heb m'n naam veranderd van 'Sammy' naar 'sleepless') Groetjes. |
|
| 11je: | Zaterdag, december 29, 2001 19:38 |
| meis...ik ga dit gedicht niet analizeren ;-) kan alleen zeggen leven is als de zee!! zwem je mee op de zachte deining, zul je ook de grootste stormen doorstaan een prachtig gedicht sheen fijne dagen en volgens jaar een kalme zee met zo nu en dan een woeste storm om wakker te blijven liefs 11je |
|
| Ton Rijkers: | Zaterdag, december 29, 2001 19:09 |
| Hallo Sheena, Als ik jouw gedicht lees, zie ik een klein meisje voor mij. Een meisje dat spontaan het leven betreedt,soms vallend en soms onstuimig, om tenslotte te belanden in de armen van haar geliefde die haar woestheid zacht kussend koelt. Een prachtig levensverhaal. Groetjes, Ton Rijkers PS: Dank voor je warme reacties bij mijn gedichten. |
|
| arie: | Zaterdag, december 29, 2001 16:04 |
| Lieve Sheena En altijd weer die zee die je tot kalmte brengt, je voelt je daar als een meermin *weer thuis* liefs, arie |
|
| leonencra: | Zaterdag, december 29, 2001 14:40 |
| ik zie onbeschreven bladen om het dubbelzinniger te maken, het zijn ook van die bosdingen weet je, bladen. is het onverhoeds of onverhoed, ik weet het niet. of het nu juist voor het opduikende of het rotsgedeelte zin heeft. maar ik denk dat je het goed schreef. ze slaat haar handen. nee dat doet ze niet, ze slaat! of ze slaat haar handen ineen, in het rond, in de lucht ofzo, maar gewoon "slaat haar handen" is zo'n taalfout waar ik de naam van wist als ik op school op had gelet |
|
| pramodah: | Zaterdag, december 29, 2001 14:31 |
| Onbeschreven bladeren houden in dat er nog heel wat te schrijven staat.De innerlijke kracht straald uit dit gedicht.........ik zou zeggen beggin er aan te schrijven en ga naar thuis......... liefs pramodah |
|
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2001 | ||
| Thema's: | ||