verdriet van een engel
Diep in het bos,
verscholen achter een steen,
zit een engeltje
zachtjes te huilen.
Vol verdriet
voor wat er gebeurd is.
Vol angst
voor wat er komen zal.
De wind ruist
door de bladeren
die tevergeefs
hun grip verliezen.
Een bladerentapijt verschijnt
rondom de engel.
Kijkend naar de hemel
voelt ze druppels vallen.
Druppels van regen
Druppels van tranen
Tranen en regendruppels
worden één.
Reacties op dit gedicht
| broken.starlight: | Donderdag, oktober 05, 2006 20:17 |
| die laaste zinnen maken et echt af, mooj! xxx | |
| katiake: | Zaterdag, september 16, 2006 20:13 |
| mooi... knufie katia |
|
| lonely 1: | Vrijdag, september 15, 2006 21:56 |
| dit is heel mooi! liefs, lonely 1 |
|
| deep darkness: | Vrijdag, september 15, 2006 20:17 |
| als de zon je vleugeltjes gedroogt heeft zul je weer kunnen vliegen.. blijf het proberen!! mooi geschreven!!! liefs xxx |
|
| switi lobi: | Vrijdag, september 15, 2006 20:17 |
| Wat mooi.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, september 15, 2006 20:11 |
| Prachtig geschreven....... Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angel13 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2006 | ||
| Thema's: | ||