Barsten.
Als je word gepest voel je, je eerst alleen.
Maar later barst je niet van buiten maar van binnen.
Je wilt niks je blijft liggen in je nest.
Hoe langer het door gaat hoe meer barsten er komen.
Je denkt ik ben alleen.
Met die barsten moet je oppassen want ze worden steeds groter.
Bij mij is dat gebeurt eerst barst je hoofd.
Omdat die niet van pesters houd.
Later barst je hart van ellende en van de eenzaamheid.
Als dat gebeurt ben je nergens zeker over.
Je denkt dat jij dat alleen hebt.
Maar de waarheid is dat niet.
Je bent niet alleen ook al sluit je, je wel op in je eigen wereld.
Je denkt dat de waarheid bij jou licht
Maar het licht bij de pesters.
De pesters zijn alleen en om te pesten denken ze ergens bij te horen.
Dat is de waarheid die hoort bij het barsten.
Je kan het tegen gaan maar meestal ben je al gebarsten.
Als dat gebeurt is kan je het beste van voor af aan beginnen
Je moet weer opnieuw tegen het leven gaan kijken.
Bij mij lukt het niet maar misschien bij jullie wel.
De pesters moeten eens weten wie er sterker zijn.
Ik schrijf dit op omdat ik hoop dat het stopt
Want pesten moet stoppen.
Mijn enige samenvatting is : stop het pesten want dan zijn er geen barsten meer.